PROGRAM WYCIECZKI
ORGANIZOWANEJ PRZEZ SEKCJĘ TURYSTYCZNĄ UTW-AWF
GÓRY BARDZKIE: Bardo Śl. – Góra Bardzka- Kłodzka Góra- Kłodzko
- Rodzaj i cel wycieczki: wycieczka autokarowo-piesza, aktywny wypoczynek i poznanie Gór Bardzkich.
- Data wycieczki : 31.05.2012 (czwartek).
- Czas trwania wycieczki: ok. 8 godz.
- Koszt wycieczki: ok. 40 zł – przy 16 uczestnikach (przejazd busem + ubezpieczenie + koszty organizacyjne). Przy mniejszej ilości uczestników koszty wzrosną. Przejazd pociągiem w tym terminie nie jest możliwy ze względu na prowadzone roboty torowe na trasie.
- Miejsce i godzina wyjazdu: godz. 9.0O, miejsce do ustalenia
- Organizacja wycieczki: Danuta Grabowiecka i Ewa Wojciechowska.
Ilość miejsc ograniczona.
Wpłaty na wycieczkę w dniu 15.05.2012 (wtorek) na zebraniu po
głosowaniu.
- Propozycja wycieczki i prowadzenie: Janusz Szulc, licencjonowany przewodnik wycieczek górskich – sudeckich.
8. Opis wycieczki:
Widok na Góry Bardzkie
Przyjazd do Barda, skąd niebieskim szlakiem idziemy w stronę gór (ostro pod górę około 20 minut). Dalej szlakiem niebieskim wchodzimy na górę Bardzką zwaną „Kalwarią”, do kapliczki Matki Boskiej Płaczącej. Szczytami dochodzimy do żółtego szlaku, który prowadzi do schroniska Kukułka w miejscowości Wojciechowice. Cała trasa wiedzie przez tereny, tzw. Obszaru Chronionego Krajobrazu Gór Sowich i Bardzkich.
Trasa wycieczki: Bardo – Kłodzko (niebieski szlak, następnie żółty szlak)
W "Czytaj wiecej" (poniżej) znajduje sie krótki opis Gór Bardzkich oraz szczegółowy opis trasy pieszej opracowany przez Janusza Szulca
GÓRY BARDZKIE
Pasmo górskie o długości ok. 20 km leżące w Sudetach Środkowych pomiędzy Górami Sowimi na północnym-zachodzie (Przełęcz Srebrna 585 m n.p.m.), a Górami Złotymi na południowym-wschodzie (Przełęcz Kłodzka 475 m n.p.m.). Mniej więcej w połowie przecina je malowniczym przełomem Nysa Kłodzka, nad którą, w tym miejscu, leży Bardo Śląskie. Przełom jest tzw. antecedentny- to znaczy jest starszy od gór, które rzeka systematycznie przecinała w miarę ich podnoszenia. Rzeka wypelnia stary rów tektoniczny, który dzieli Góry Bardzkie na część południowo-wschodnią i północno-zachodnią. Najwyższym szczytami są: Kłodzka Góra (765 m n.p.m.), Ostra Góra (751 m n.p.m.) - obie leżące
w części południowo-wschodniej pasma, oraz Słup (667 m n.p.m.) i Wilczak (637 m n.p.m.) leżące
w niższej północno-zachodniej części.
Góry Bardzkie zbudowane są ze starych paleozoicznych piaskowców kwarcytowych, oraz łupków
Góry Bardzkie zbudowane są ze starych paleozoicznych piaskowców kwarcytowych, oraz łupków
i zlepieńców.. Na północnym wschodzie opadają wyraźnym uskokiem – tzw. brzeżnym- ku Przedgórzu Sudeckiemu a na południowym zachodzie przechodzą łagodnie w obniżenie Kotliny Kłodzkiej.
Na przełomie trzeciorzędu i czwartorzędu ( paleogenu i neogenu , a konkretnie oligocenu
i miocenu)- nastąpiły najmłodsze ruchy górotwórcze -zwane alpejskimi, w czasie których wypieytrzone zostały najwyższe góry świata – np. Himalaje, Andy, Alpy, Karpaty itd. W ich wyniku wyniesione
w czasie uprzednich ruchów górotwórczych ( hercyńskich) Sudety i Przedgórze Sudetów – zostały rozdzielone tzw. uskokiem brzeżnym- wzdłuż którego Sudety wyniesione zostały ponad poziom Przedgórza Sudetów o ok. 1000 m.- od tego czasu ( ok. 30 mln lat temu)- Sudety oraz Wzniesienia Przedgórza Sudetów są systematycznie niszczone procesami denudacyjnymi (procesy erozyjne- woda, lód, wiatr itp., a w okresie ostatniego miliona lat- także lądolód skandynawski.), a dawne krawędzie uskoków i zrębów są łagodzone.
Co ciekawe – procesy górotwórcze w Górach Bardzkich jeszcze zupełnie nie ustały i są notowane także obecnie przez specjalistyczne przyrządy pomiarowe, jednak ich skala jest znikoma i zupełnie nieodczuwalna.
W lasach Gór Bardzkich dominują świerczyny -wprowadzone sztucznie przez człowieka kultury świerkowe, które wyparły lasy liściaste i mieszane regla dolnego, choć jeszcze są one spotykane.
Na łąkach Gór Bardzkich rzadko, ale jeszcze można spotkać uważany za symbol regionu - pełnik europejski, zwany różą kłodzką, a także gatunki chronione, jak np. dziewięćsił bezłodygowy, storczyki, listerę jajowatą, podkolan biały, kukułkę szerokolistną itd.
U stóp Gór Bardzkich leży Bardo, będące miastem szczególnie atrakcyjnym pod względem turystycznym. Sprzyja temu położenie nad przełomem Nysy Kłodzkiej oraz znajdujące się tu Sanktuarium Maryjne w kościele pod wezwaniem NMP z figurą Madonny Tronującej, a także pocysterski klasztor z muzeum sztuki sakralnej.
Trasa piesza Bardo Śl. – Góra Bardzka- Kłodzka Góra- Kłodzko
( za znakami niebieskimi, a następnie żółtymi)
Z Barda przez kamienny most na Nysie Kłodzkiej ( z lat 1516-1589), a następnie pod trasą Wrocław-Kłodzko oraz pod wiaduktem kolejowym przy stacji kolejowej- idziemy w stronę gór – ul. Skalną - za znakami niebieskimi i dość ostro pod górę wzdłuż potoku Srebrnik- po drodze mijamy kapliczki
tzw. niemieckiej drogi krzyżowej z XIX w.
po ok. 20 min. mijamy „Źródełko Matki Boskiej” ( przed kapliczką ).
Powyżej – odchodzi nie znakowana ścieżka na tzw. Obryw Skalny – widoczny z Barda – nad którym ustawiono krzyż. To urwisko ( 90 m wysokości) powstało w 1598 r. jako osuwisko mas skalnych pod wpływem długotrwałych opadów- zatarasowało koryto Nysy Kłodzkiej – miastu groziło zalanie,
ale jednak wody rzeki przecięły i rozmyły ziemny zator, a wdzięczni mieszkańcy ustawili wotum wdzięczności Bogu – krzyż, uznając, że pomogły ich modlitwy i ingerencja boska.
My idziemy nadal za znakami niebieskimi i wchodzimy na Górę Bardzką- zwaną Kalwarią ( 583 m npm.), na której stoi kaplica górska Matki Boskiej Placzącej- z 1619 r.- wzniesiono ją na skale, na której według legendy w 1400 r. ukazała się Maryja, by ostrzec ludność przed wojnami husyckimi- po tym wydarzeniu na skale pozostał odcisk jej stóp. Droga z Barda do tej kaplicy należała przez kilka wieków do najbardziej uczęszczanych dróg pielgrzymkowych na Śląsku.
Obok kaplicy stoi dom dozorcy- z XIX w.
Dalej idziemy szczytami Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich za znakami niebieskimi- na Przełęczy Łaszczowej ( 585 m npm) szlak przecina drogę z Kłodzka przez Wojciechowie do Lasówki.
Wspinamy się na kolejne szczyty i po ok. 2 godz. osiągamy najwyższy szczyt Gór Bardzkich – Kłodzką Górę ( 765 m npm), gdzie spotykamy szlak żółty, którym idziemy w prawo i schodzimy przez tereny łąkowe do Wojciechowic ( obecnie osiedle Kłodzka) mijając zabudowania dawnego schroniska
„ Kukułka”, które wzniesione zostało w 1898 r. przez rodzinę Schneiderów - na stoku góry Kostra
( 491 m npm), a przebudowane było w latach międzywojennych. Obecnie to zajazd-schronisko „Kukułka” oczywiście z restauracją.
Z Wojciechowic – asfaltową drogą- u stóp Owczej Góry, na której pozostałości dawnego fortu z zespołu Twierdzy Kłodzkiej – szlak żółty schodzi do Kłodzka ( ul. Śląska- Dworzec Kłodzko Miasto, Dworzec PKS).
Cała nasza trasa wiedzie przez tereny tzw. Obszaru Chronionego Krajobrazu Gór Sowich i Bardzkich.
Aby nie deptać asfaltową szosą do centrum Kłodzka – proponuję, by nasz BUS podjechał właśnie
pod „ Kukułkę” do Wojciechowic, gdzie będziemy czekać przy kawce, herbatce lub jakimś posiłku, albo poczeka na nas kierowca.
To tyle tak „ na szybko”.
W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości – jestem do dyspozycji.
Pozdrawiam – Janusz Szulc
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz