Piątek 19.06.2015 r.

KLUB POD KOLUMNAMI WE WROCŁAWIU

                   

Chciałbym napisać „niech żyje bal”…chociaż było to tylko spotkanie; ale jakie!!!

niech żałują ci ABSOLWENCI, którzy nie byli...

                   

Wzajemnym podziękowaniom nie było końca.

Z wielkimi podziękowaniami zwróciła się do wszystkich Kierownik UTW–AWF Pani Marta Koszczyc. Dziękowała za fantastyczne przygotowanie i zorganizowanie obchodów

5–lecia UTW–AWF, za świetne ciasta, za wielki smakowity tort, za upominki i pamiątki, za indywidualne podziękowania oraz za tą ciepłą, sympatyczną atmosferę, jaką udało się nam stworzyć.

                   

Zabrakło na tym spotkaniu Pani Małgosi Krzak, która przegrała walkę z niedyspozycją – a ta dopadła ją niestety znienacka.

                   

Sekretariat reprezentowała

                      niezastąpiona Pani Iwonka Bartoszewicz.

                   

Żeby już nie wracać do podziękowań, to równie obszerne wyrecytowała nasza niezastąpiona Krysia Kusińska ( jedna z głównych organizatorek wraz z Zosią Wysocką–Puchala ) dziękując Grażynce Sokalskiej za kronikę, za prowadzenie robótek ręcznych, za przygotowanie medali, za wystrój i wielkie serce wkładane corocznie w przygotowanie różnych spotkań – między innymi DNIA KOBIET.

Kolega Adam Szustalewicz został obwołany skarbnikiem wszechczasów ( chociaż w kasie mniej niż zero ).

                   

Oj działo się działo...

                   

Padło pytanie – kto teraz będzie to wszystko robił skoro odchodzą takie znakomitości

( w znakomitościach nie ma przesady ).

Ta niewielka grupka naszych Pań poświęcała bardzo dużo czasu żebyśmy mogli oglądać nie tylko pięknie zastawione stoły ale i słuchać kolęd z okazji spotkania Noworocznego, wziąć udział  w licytacji różnego rodzaju robótek.

Przy okazji licytacji trzeba przypomnieć Zosię Wysocką–Puchala, która tak znakomicie i ze swadą poprowadziła licytację, a zdobyte pieniążki zasiliły naszą wspólną kasę.

                   

Przybywa kolejnych linijek tekstu, a w klubie Pod Kolumnami coraz weselej. W tle słychać nastrojową melodię, Panie nabrały rumieńców – robi się jak na dobrym weselu ( pełna kultura ), „a muzyczka, a muzyczka ino, ano…..”                   

i wydało się...            

                   

Integracji podobno nigdy za wiele, a żeby to nie było ostatnie spotkanie integracyjne, integrowano się nalewkami własnej produkcji.

Dobrze, że czas naszego spotkania był ograniczony innymi zajęciami w Klubie, bo nie wiadomo kiedy spotkanie by się skończyło, tak chętnie „producenci” nalewek przekazywali sobie nawzajem swoje receptury.

                   

Zaczęliśmy od słów „ niech żyje bal” ( byle nie ostatni ) – tu przychodzą mi na myśl słowa innej piosenki

                               „pożegnania nadszedł już czas…”

Na koniec parafraza słów z piosenki W. Młynarskiego „Jedyne co warto, to bawić się warto…” – INTEGRUJMY  SIĘ  JAK  NAJCZĘŚCIEJ.

Była mała wpadka – nie odśpiewaliśmy hymnu.

                

W imieniu Samorządu i za Samorząd,  Józek Biesik.