Tak było na wycieczce do Kamieńca

Wycieczka do Kamieńca Ząbkowickiego

                W niedzielę  02.02. 2020 r. grupa naszych studentów wybrała się na wycieczkę do Kamieńca Ząbkowickiego. Celem  naszej wyprawy był zamek Marianny Orańskiej –perły neogotyckiej architektury, w otoczeniu parku pałacowego i z wyjątkową historią królewny w tle.

                Większość z nas wyruszyła pociągiem, a część dojechała własnym transportem. Po przyjeździe na miejsce z dworca kolejowego (który stanowi obraz nędzy i rozpaczy) spacerem przez park wyruszyliśmy w kierunku pałacu. Po drodze minęliśmy Mauzoleum Hohenzollernów.. . dotarliśmy  na miejsce i wraz z przewodniczką panią Beatą rozpoczęliśmy  zwiedzanie.

Na początek krótki rys historyczny tego miejsca.

 Budowa pałacu rozpoczęła się w 1838 r, wtedy po raz pierwszy odwiedziła to miejsce Marianna córka króla Niderlandów Wilchelma I,  która odziedziczyła te ziemie po matce. Postanawia wybudować tu letnią rezydencję. Budowniczymi pałacu zostają architekt Karl Schinkel oraz młodziutki Ferdynand Martius. Pałac wzniesiono na planie prostokąta, imponujący, czterokondygnacyjny gmach ze 100 pomieszczeniami. W otoczeniu ogrodowo- pałacowym liczne tarasy, 27 fontann( dziś działają 3).  Budowa pałacu trwała z przerwami ( z powodu głośnego romansu Marianny)  33 lata. W 1872 r w parku pałacowym stanęła wysoka na 14 m figurka Nike (dziś niestety już nie istnieje) – co oznaczało oficjalne zakończenie budowy. Koszt budowy pałacu to równowartość 3 ton złota.

Po 1945 roku liczne dobra, wyposażenie pomieszczeń oraz dzieła sztuki pałacu zostają wywiezione, rozkradzione bądź zdewastowane, a w 1946 roku pałac spłonął. Część marmurów z pałacu wywieziono do odbudowywanej stolicy. W 1986 r obiekt wydzierżawiony na 40 lat. W 2012 r pałac wraca pod zarząd Gminy Kamieniec Ząbkowicki. W 2013 r po przeprowadzeniu prac remontowych i zabezpieczających pałac udostępniony do zwiedzania. Sale pozbawione są  sprzętów i okien. Rewitalizacja przewidziana jest do 2030 r.

Zwiedziliśmy:

* Stajnie pałacowe,

* Dziedziniec, gdzie znajduje się zabytkowa studnia,

* Salę balową,

* Jadalnię,
* Kaplicę,
 * Łaźnię i inne sale.

Wyszliśmy  na główny taras skąd widać park przypałacowy i  można podziwiać panoramę Kotliny Kłodzkiej. Na tym zakończyliśmy  zwiedzanie i wraz z naszą przewodniczką z pałacu wyszliśmy  frontowymi schodami.

W drodze powrotnej na dworzec wstąpiliśmy  na posiłek do restauracji „Pałacowa”,  która przypomniała nam czasy PRL-u. Pełni wrażeń wracamy do Wrocławia.

Dziękujemy naszej koleżance Ani za pomysł i organizację wycieczki.

 tekst i zdjęcia Marylka Lusar