Zakończenie roku 2017/2018

Zakończenie roku akademickiego 2017/18 – pożegnanie naszych starszych koleżanek i kolegów .

Kolejny rok spędzony razem minął niczym błyskawica. Minął na zdobywaniu nowych umiejętności, wiedzy, spotkań,  zabaw, wycieczek, przygód, nowych znajomości , przyjaźni  i rozstań.

5.06.2018 spotkaliśmy się w Auli AWF  na uroczystym zakończeniu roku akademickiego 2017/2018     i  niestety  pożegnaniu koleżanek i kolegów TRZECIOROCZNIAKÓW .

Przywitała nas i zaproszonych gości  oraz spotkanie poprowadziła nasza Pani Kierownik dr Regina Kumala. Swoje ciepłe słowa i  pełne serdeczności życzenia skierowała szczególnie do naszych absolwentów.

Do studentów przemówił również  Pan Prorektor dr hab. Ryszard  Bartoszewicz oraz Pani dr Walentyna Wnuk.

Grupa Pani dr Ani Malskiej ubrana w białe koszule i czarne spodnie z biało czerwonymi szarfami i kotylionami zatańczyła poloneza i ułanów.

 Lucyna Kowalewska Przewodnicząca naszego Samorządu przedstawiła sprawozdanie za rok akademicki 2017/2018 r.

Nasza poetka Ela Karbowska przeczytała swój jak zwykle wspaniały wiersz. Elu będzie nam Ciebie i Twoich wierszyków bardzo brakowało.

Nostalgiczny , nastrojowy mini recital grając na gitarze przedstawiła Pani Elżbieta Kołodziejczyk  Laureatka Europejskiego Festiwalu Piosenki Esperanckiej. 

Po uroczystości wszyscy udaliśmy się do Centrum Aktywności Lokalnej przy ul. Chopina, gdzie przy kawie i herbacie i suto zastawionych stołach ze śpiewem na ustach biesiadowaliśmy wesoło.

Tak niedawno żeśmy się poznali, a już pożegnania nadszedł czas tyle żeśmy z sobą przeżywali, a tu rozstania nadszedł czas…

Piękna, smutna piosenka i my też jesteśmy smutni, że musimy się z WAMI KOCHANI rozstać. Mamy jednak nadzieję, że będziemy się dalej kontaktować i spotykać.

Bardzo serdecznie DZIĘKUJEMY :

Lucynie  - która nam szefowała i różne sprawy załatwiała,

Bogusi -  która na wycieczki nas wysyłała,

Eli -  która wierszykami na każdą okazję naS obdarowywała.

Ludwika Drewniak	pt., 8 cze, 17:30 (2 dni temu)

Trzy lata na Uczelni za nami i lato nadchodzi,
a student UTW - AWF-u z Dyplomem odchodzi .
Dziękujmy sobie żeśmy tu razem byli,
nieźle ćwiczyli, a przy tym wesoło się bawili.
Ciało wyrzeźbione, sylwetka sportowa i do góry głowa.
Ujawniliśmy swoje talenty w rysunku, w robótkach przepięknych,
 w tańcach i różnych organizacjach.
A, że w zdrowym ciele zdrowy duch i uspokojone serce,
naszym ciałom nietrudny jest ruch.
Nadchodzą  wakacje i teraz się wykażemy jak umiejętnie
odpoczywać będziemy.
Zdobyte umiejętności  i sprawności wykorzystamy i nudzie się nie damy.
Góry zdobędziemy, jeziora przepłyniemy i z kijkami wiele kilometrów przejdziemy.
Powiększyliśmy krąg naszych znajomych, zdobyliśmy przyjaźnie,
a to, że z Uczelni odchodzimy to o sobie nie zapomnimy.
Dziękujemy tym co się nami opiekowali i zajmowali:
Lucynie - bo zarządzała,
Wiesi  - bo spotkania organizowała,
Bogusi - bo na wycieczki zapraszała,
Joasi - bo naszą stronę na blogu uświetniła,
Zbyszkowi - bo nie próżnował
i bilety na spektakle, wystawy i koncerty rezerwował,
i wszystkim Tym, co z nami byli, chcemy szczerze podziękować
i niczego nie żałować.

Ela Karbowska 

Żegnać się już z tobą muszę uczelnio ma ukochana,
Nie będę już biegać w parku z kijkami z samego rana,

I tańczyć zumbę przestanę, i ćwiczyć na pilatesie,
Machać nóżkami nie będę i skakać też na fitnessie.
Koniec z pluskaniem w basenie, rzeźbieniem w siłowni ciała,
Już tylko w domowych pieleszach mi gimnastyka została.
Nie będę na lektoratach już ćwiczyć swojej pamięci,
Do gier i zabaw ruchowych Małgosia już nie zachęci.
Wycieczek będzie brakować, i tańców, spotkań przy piwie,
Ach, łezka w oku się kręci, i wcale się temu nie dziwię.
Żal, że tak szybko minęły te lata spędzone z Wami,
Bo przecież zżyliśmy się z sobą – na pewno przyznacie to sami.

            A więc: w pierwszej kolejności Lucy w sercu moim gości,

Przedsiębiorcza i wspaniała – przecudnie nam szefowała.

Uśmiechnięta zaś Bogusia na wycieczki wciąż wyrusza,

Rysiu – tancerz pierwsza klasa, do zabawy nas zaprasza,

Wiesia bal organizuje, każdy się z nią dobrze czuje.

No a Karol-to artysta, rzecz najbardziej oczywista,

Za Ludwiką serce pęknie – jak ona rymuje pięknie,

I Joasia – nasz kwiatuszek, z nią się również rozstać muszę.

Jeszcze Heniu, Ele, Zosie, Danki, Irenki, Małgosie,

Krysie, Basie oraz Jole, Hanie, Dzidka…ja pier…niczę,

Wszystkim dużo szczęścia życzę, i uśmiechu i radości,

W życiu wszelkiej pomyślności. A na koniec prośba mała

 Taka w duszy mej powstała:

Byście czasem pomyśleli: „brak nam wierszokletki Eli”

Tekst: Joasia Kwiatkowska. Ludwika Drewniak, Ela Karbowska. Zdjęcia Joasia Kwiatkowska, filmiki Wiesia Szkutnik