Wczoraj 10.08.23 r. Danusia umówiła nas na pętli tramwajowej na Oporowie.
Oporów to osiedle
Wrocławia położone w dzielnicy Fabryczna. Od północy jego granica biegnie
wzdłuż torów kolejowych, a od wschodu rzeka Ślęza. Osiedle ma bardzo bogatą
historyczną przeszłość. Najstarsza wzmianka o Oporowie pochodzi z 1201 roku pod
nazwą Oporowo. Księga ziemska księstwa wrocławskiego z 1353 roku wspomina o Oporowie, że wieś należała do
kapituły wrocławskiej. Oporów jest najwyżej położonym osiedlem wrocławskim (137m
npm.) o najzdrowszym klimacie w naszym mieście. Do Wrocławia został przyłączony
w 1951 roku.
Licznie zgromadzona grupa Miłośników
pod przewodnictwem Danusi udała się, wspinając pod górę (137 m npm.) pod 23 metrowy
pomnik , przypominający skrzydła husarskie i na którym widoczne są sceny z kampanii
wrześniowej Żołnierzy Wojska Polskiego. Spoczywa tu 604 osoby, głównie żołnierze polscy 2 Armii Wojska
Polskiego, żołnierze walki podziemnej i przymusowi robotnicy cywilni, oraz
ofiary terroru hitlerowskiego. Jest on usytuowany na wzgórzu usypanym z gruzów. Wszystkie nagrobki są jednakowe i oddzielone
od siebie stylizowanymi mieczami grunwaldzkimi. Nekropolia została zaprojektowana przez Tadeusza
Hellera.
Następnie
udaliśmy się w kierunku Parku Grabiszyńskiego, który to zajmuje blisko 48 ha i
składa się z dwóch części: północnej od ul. Hallera i południowej przy rzece Ślęza. Park powstał na terenie
cmentarzy, gminnego, zakonnego, komunalnego i wojskowego. Historię tego miejsca
upamiętnia Pomnik Wspólnej Pamięci. Stoi on na miejscu dawnego krematorium
Konwiarza. To 60 metrowa ściana, która składa
się z macew i płyt nagrobnych z cmentarzy różnych wyznań i narodowości.
Park jest pełen okazałych
różnorodnych drzew i roślinności
(aleja
lipowa, modrzewie, dęby, świerki, buki, roślinności, krzewów z runem
leśnym, bluszczem,
barwinkiem, trzmieliną).
Największą jednak atrakcją jest
Park Mamuta, utworzony z inicjatywy mieszkańców Oporowa tak zwanego Funduszu
Obywatelskiego (WBO). Tu znajduje się
zjeżdżalnia w kształcie mamuta,
piaskownice, oraz inny sprzęt do wypoczynku i zabawy. Spacerując alejkami mijamy charakterystyczne
rzeźby kamienne, które przedstawiają: macierzyństwo, rodzine, zadumę ślężankę. Autorem tych kamiennych rzeźb
jest Tadeusz Tellera.
Spacerując i podziwiając uroki Parku Grabiszyńskiego, tak
bardzo innego od pozostałych parków we Wrocławiu, wsiedliśmy do tramwaju, by
udać się na tradycyjne pogaduchy przy „małym co nie co”… tym razem w
promieniach słońca, w dobrych nastrojach, zasiedliśmy na tarasie „Cafe Borówka”.
Danusiu BARDZO DZIĘKUJEMY !!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz